Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Sed residamus, inquit, si placet. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Pugnant Stoici cum Peripateticis.
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.